Metoda wartości godziwej dla małych firm Wartość opcji na akcje Zmienność rynku akcji powoduje, że wartość opcji na akcje zmienia się. Opcje na akcje są instrumentami finansowymi, które dają właścicielom prawo do kupna lub sprzedaży akcji w akcjach po stałej cenie w określonym czasie. Inwestorzy korzystają z opcji na akcje jako narzędzia do spekulacji o zmianach cen aktywów lub instrumentów finansowych. Firmy korzystają również z opcji na akcje własnym jako zachęty do wartościowych pracowników. Zakłada się, że zainteresowanie właścicielem firmy zwiększy wydajność pracowników. Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej i Internal Revenue Service wymagają, aby spółki publiczne stosowały metodę wyceny wartości godziwej przy szacowaniu wartości opcji na akcje. Trudność Obliczanie wartości opcji na akcje przed jej użyciem do kupna lub sprzedaży akcji jest trudne, ponieważ nie można wiedzieć, jaka jest wartość rynkowa akcji, gdy ostateczna opcja zostanie zrealizowana. To tak trudne, że Robert C. Merton i Myron S. Scholes rzeczywiście otrzymali nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii za prace nad stworzeniem metody obliczania wartości godziwej opcji na akcje: metodą Black-Scholesa. Badania te zostały wykorzystane jako podstawa do wyceny kilku instrumentów finansowych i zapewnienia skuteczniejszego zarządzania ryzykiem. Istnieje kilka sposobów oszacowania wartości godziwej opcji na akcje. Rada ds. Standardów Rachunkowości Finansowej wymaga, aby przedsiębiorstwa publiczne zdecydowały, którą metodę chcą wykorzystać do obliczania wartości godziwej opcji na akcje. Jednakże firmy niepubliczne mogą wybrać wewnętrzną metodę, która po prostu odejmuje cenę opcji na akcje za bieżącą cenę rynkową. Na przykład, jeśli masz możliwość nabycia akcji o wartości 100 w wieku 80 lat, jej wewnętrzna wartość to 20. Metoda Black-Scholes Metoda Black-Scholesa uwzględnia niepewność cenowych opcji na akcje, przypisując im stałą rentowność, wolna stopa i zmienna zmienność w czasie. Ta metoda została opracowana dla opcji na akcje na rynkach europejskich, gdzie nie można ich używać - sprzedać lub kupować - do daty wygaśnięcia ważności opcji. Jednak w Stanach Zjednoczonych, gdzie większość opcji na akcje jest przedmiotem obrotu, opcje akcji mogą być wykonywane w dowolnym momencie. Nie trzeba dodawać, że metoda Black-Scholes stanowi jedynie przybliżoną ocenę wartości opcji na akcje - szacunek, który może być szczególnie niepewny w okresach wysokiej zmienności na rynku. Model kraty Model siatkowy do szacowania wartości godziwej opcji na akcje tworzy szereg scenariuszy, w których opcje mają różne ceny. Każda cena działa jak gałązki na drzewie, które pochodzą ze wspólnego pnia, z którego można tworzyć nowe scenariusze. Model może następnie zastosować różne założenia, takie jak zachowanie pracowników i niestabilność zapasów, w celu stworzenia potencjalnej wartości rynkowej dla każdej potencjalnej ceny. Model uwzględnia także możliwość, jaką inwestorzy mogą wykorzystać przed upływem terminu ważności, co czyni go bardziej trafnym dla opcji na akcje w Stanach Zjednoczonych. Metoda symulacji Monte Carlo Metoda symulacji Monte Carlo jest najbardziej złożonym i włączonym sposobem oszacowania wartości opcji na akcje. Podobnie jak metoda kratowa, symuluje wiele wyników, a następnie oblicza wartość akcji w tych scenariuszach w celu określenia jego wartości godziwej. Jednak symulacja Monte Carlo nie jest ograniczona liczbą założeń, które mogą zostać wbudowane w symulację. To czyni ten system najbardziej dokładnym i wyczerpującym, ale i najdroższym i czasochłonnym. Więcej artykułów Jak obliczyć odpowiedzialność za koszty wyrównywania akcji Opcje motywacyjne do wyboru IRS Różnica między wartością rynkową a wartością wewnętrzną Pracownicy zakupów Opcje również oglądać lokalne Amerykańskie gry na arenie międzynarodowej Rozrywka w biznesie Styl życia Praca Samochody Nieruchomości Zareklamuj się z nami Kup reklamy dla sieci, social media , a wydrukować za po rednictwem serwisu Hearst Media Umieść ogłoszenie w gazecie lub w internecie Umieść docelową reklamę w dziale specjalistycznym, na przykład w tygodniku lub w sąsiedztwie Publikacje Usługi subskrybentów Kontakt z nami Editions amp Apps Śledź chronioną kopię Copyright 2017 Hearst Newspapers, LLCFair Value BREAKING DOWN Wartość godziwa Najbardziej wiarygodnym sposobem określenia wartości godziwej inwestycji jest wykazy zabezpieczenia na giełdzie. Jeśli giełda XYZ prowadzi transakcje na giełdzie, animatorzy rynku oferują cenę kupna i sprzedaży dla akcji XYZ. Inwestor może sprzedać akcje po cenie ofertowej dla animatora rynku i kupić go od producenta markera po cenie zlecenia. Ponieważ zapotrzebowanie inwestorów na akcje w dużym stopniu determinuje ceny kupna i sprzedaży, wymiana jest najbardziej wiarygodną metodą określania wartości godziwej akcji. Jak konsolidacja działa Wartość godziwa jest również wykorzystywana w konsolidacji, która jest zbiorem sprawozdań finansowych, które przedstawia spółkę dominującą i spółkę zależną, jakby obie firmy były jedną firmą. Ta obróbka księgowa jest nietypowa, ponieważ w większości przypadków wartość pierwotna wykorzystywana jest do wyceny aktywów. Jednostka dominująca wykupuje udziały w jednostce zaleŜnej, a aktywa i zobowiązania jednostki zaleŜnej są prezentowane w wartości godziwej dla kaŜdego rachunku. W przypadku konsolidacji rachunkowości obydwu spółek wartości rynkowe spółek zależnych są wykorzystywane do wygenerowania połączonego zestawu sprawozdań finansowych. Faktoring w wycenie W niektórych przypadkach trudno jest wyznaczyć wartość godziwą składnika aktywów, jeśli nie ma aktywnego rynku obrotu aktywami. Jest to często problem, gdy księgowi dokonują wyceny firmy. Powiedzmy, na przykład, księgowy nie może ustalić wartości godziwej dla niezwykłego sprzętu. Księgowy może stosować zdyskontowane przepływy pieniężne generowane przez składnik aktywów w celu ustalenia wartości godziwej. W takim przypadku księgowy wykorzystuje wypływ środków pieniężnych na zakup sprzętu i napływów środków pieniężnych generowanych przy użyciu tego urządzenia w okresie przydatności. Wartość zdyskontowanych przepływów pieniężnych stanowi wartość godziwą składnika aktywów. Wartość godziwa instrumentu pochodnego jest określona częściowo przez wartość składnika aktywów bazowych. Jeśli kupisz 50 opcji kupna na akcje XYZ, kupujesz prawo do zakupu 100 udziałów w kapitale XYZ po 50 na akcję przez określony czas. Jeśli cena akcji XYZ wzrośnie, wartość opcji na akcje również wzrasta. Rynek kontraktów terminowych Na rynku terminowym wartość godziwa jest ceną równowagi dla kontraktu futures. Jest to cena spotowa po uwzględnieniu skomplikowanego odsetek (i dywidend utraconych, ponieważ inwestor jest właścicielem kontraktu terminowego, a nie zapasów fizycznych) przez pewien okres czasu. Rozliczanie opcji na akcje: podejście wartości godziwej Podsumowanie wykonawcze Teraz, gdy firmy, takie jak General Electric i Citigroup, zaakceptowały założenie, że opcje na akcje pracownicze są kosztem, debata przesuwa się z możliwości zgłaszania opcji dotyczących rachunku zysków i strat do sposobu ich zgłaszania. Autorzy przedstawiają nowy mechanizm rachunkowości, który podtrzymuje uzasadnienie uzasadniające opłacenie opcji na akcje, a jednocześnie uwzględnienie błędów w ocenie i brak pojednania z rzeczywistym doświadczeniem. Procedura, którą nazywają wyna - grodzeniem wartości godziwej, dostosowuje i ostatecznie dokonuje pogodzenia szacunków kosztowych dokonanych w dniu przyznania dotacji z późniejszymi zmianami wartości opcji, a to w sposób eliminujący błędy prognozowania i pomiaru w czasie. Metoda ta nosi główną charakterystykę rekompensaty opcji na akcje8212, że pracownicy otrzymują część rekompensaty w postaci warunkowego roszczenia dotyczącego wartości, którą pomagają wyprodukować. Mechanizm polega na tworzeniu wpisów zarówno po stronie aktywów, jak i po stronie aktywów w bilansie. Po stronie aktywów firmy tworzą konto prepaid-kompensacyjne równe szacunkowym kosztom opcji przyznanych po stronie właścicieli8217-kapitałowych, tworzą opłacony kapitał zapasowy konto opcji dla tej samej kwoty. Konto prepaid jest następnie rozliczane za pośrednictwem rachunku zysków i strat, a rachunek opcji na akcje jest korygowany w bilansie w celu odzwierciedlenia zmian szacowanej wartości godziwej przyznanych opcji. Amortyzacja przedpłaconej rekompensaty jest dodawana do zmiany wartości opcji8217s w celu zapewnienia całkowitego zgłoszonego kosztu przyznania opcji w danym roku. Po zakończeniu okresu nabywania uprawnień Spółka wykorzystuje wartość godziwą przyznanej opcji dokonania ostatecznej korekty rachunku zysków i strat w celu uzgodnienia różnicy między tą wartością godziwą a łączną kwotą już zgłoszoną. Teraz, gdy firmy takie jak General Electric, Microsoft i Citigroup zaakceptowały założenie, że opcje na akcje pracownicze są kosztem, debata na temat ich rachunkowości przesuwa się z możliwości zgłaszania opcji dotyczących rachunku zysków i strat do sposobu ich zgłaszania. Przeciwnicy wyczerpania, jednak nadal walczyć z działaniami rekoniecznymi, twierdząc, że szacunkowe szacunki kosztów opcji na akcje pracownicze, oparte na teoretycznych formułach, powodują zbyt duży błąd w pomiarach. Chcą, aby raportowany koszt został odroczony, dopóki nie będzie można dokładnie określić, kiedy opcje na akcje są egzekwowane lub utracone lub gdy wygasają. Ale odroczenie uznania kosztów opcji na akcje opiera się zarówno na zasadach rachunkowości, jak iw rzeczywistości gospodarczej. Wydatki powinny odpowiadać przychodom z nimi związanym. Koszty przyznania opcji powinny być wydatkowane w miarę upływu czasu, zazwyczaj okresu nabywania uprawnień, gdy motywowany i utrzymywany pracownik jest przypuszczalnie zarabiający dotację, generując dodatkowe dochody dla firmy. Niektóre stopnie błędów pomiaru nie są powodem do odraczania rachunków rozliczeniowych, które są wyliczone na podstawie szacunków dotyczących przyszłych wydatków związanych z gwarancjami, rezerw na straty kredytowe, przyszłych świadczeń emerytalnych i odpraw emerytalnych oraz zobowiązań warunkowych za szkody w środowisku i wady produktu. Co więcej, modele dostępne do obliczania wartości opcji stały się tak zaawansowane, że wyceny opcji na akcje pracownicze są prawdopodobnie bardziej dokładne niż wiele innych szacunków w sprawozdaniu finansowym spółki. Ostateczną obroną holu antyzakładającego jest jego twierdzenie, że inne oszacowania finansowe wydane na podstawie przyszłych zdarzeń są ostatecznie uzgodnione z wartością rozliczeniową omawianych pozycji. Na przykład szacowane koszty świadczeń emerytalnych i odpraw emerytalnych oraz za zobowiązania w zakresie ochrony środowiska i bezpieczeństwa produktów są ostatecznie wypłacane w gotówce. W tym czasie rachunek zysków i strat jest korygowany w celu rozpoznania różnicy między faktycznym a szacunkowym kosztem. Jak twierdzą przeciwnicy wydatków, obecnie nie istnieje taki mechanizm korygujący, aby dostosować datę przyznania dotacji na koszty opcji na akcje. Jest to jeden z powodów, dla których zaawansowani prezeszy firmy, tacy jak Craig Barrett z firmy Intel, nadal sprzeciwiają się standardom FASB dotyczącym rachunku zysków i strat dla opcji na akcje. Procedura, którą nazywamy wyceną wartości godziwej dla opcji na akcje eliminuje błędy prognozowania i pomiaru w czasie. Jest jednak łatwe w obsłudze mechanizm księgowania, który utrzymuje uzasadnienie ekonomiczne uzasadniające opłacenie opcji na akcje, jednocześnie uwzględniając obawy krytyków dotyczące błędów pomiaru i braku pogodzenia z rzeczywistym doświadczeniem. Procedura, którą nazywamy wyliczaniem wartości godziwej, dostosowuje i ostatecznie dokonuje pogodzenia szacunków kosztowych dokonanych w dniu przyznania z późniejszymi rzeczywistymi doświadczeniami w sposób eliminujący błędy prognozowania i pomiaru w czasie. Teoria Proponowana metoda polega na tworzeniu wpisów dla obu stron aktywów i kapitałów w bilansie dla każdej z opcji. Po stronie aktywów firmy tworzą konto prepaid-kompensacyjne równe szacunkowym kosztom opcji przyznawanych po stronie właścicieli kapitału własnego, tworzą opłacony rachunek kapitałowy na tej samej kwocie. Ta księgowość odzwierciedla to, co robią firmy, gdyby miały wydawać konwencjonalne opcje i sprzedawać je na rynek (w tym przypadku odpowiednim środkiem byłoby wpływy środków pieniężnych zamiast prepaid). Szacunkowe dane dotyczące aktywów i kapitału własnego mogą pochodzić albo z formuły wyceny opcji, albo z ofert oferowanych przez niezależne banki inwestycyjne. Konto prepaid-kompensacyjne jest następnie wyksięgowane w rachunku zysków i strat po regularnym harmonogramie amortyzacji liniowej w okresie nabywania uprawnień przez okres czasu, w którym pracownicy zarabiają na wynagrodzeniu opartym na kapitale własnym i prawdopodobnie przynoszą korzyści korporacjom. W tym samym czasie, gdy rachunek prepaid jest wyczerpany, rachunek opcji na akcje jest korygowany w bilansie w celu odzwierciedlenia zmian szacowanej wartości godziwej przyznanych opcji. Spółka uzyskuje okresową wycenę przyznanych opcji, podobnie jak szacuje datę przyznania dotacji, z modelu wyceny opcji akcji lub wyceny banku inwestycyjnego. Amortyzacja przedpłaconej rekompensaty jest dodawana do zmiany wartości przyznanej opcji w celu zapewnienia całkowitego zgłoszonego kosztu przyznania opcji na dany rok. Po upływie okresu nabywania uprawnień Spółka stosuje wartość godziwą opcji nabycia udziałów, która teraz jest równa zrealizowanemu kosztowi rekompensaty dotacji, aby dokonać ostatecznej korekty rachunku zysków i strat w celu uzgodnienia jakiejkolwiek różnicy między wartością godziwą a sumą kwot już opisano w opisany sposób. Opcje można teraz dokładnie ocenić, ponieważ nie ma już żadnych ograniczeń. Notowania rynkowe byłyby oparte na szeroko przyjętych modelach wyceny. Alternatywnie, jeśli obecnie nabyte opcje na akcje są w pieniądzu, a posiadacz zdecyduje się na skorzystanie z nich natychmiast, firma może oprzeć zrealizowane koszty odszkodowania od różnicy pomiędzy ceną rynkową jej akcji a ceną wykonania opcji pracowników. W takim przypadku koszt firmy będzie mniejszy niż w przypadku, gdyby pracownik zachował te opcje, ponieważ pracownik stracił cenną okazję, aby zobaczyć zmiany cen akcji przed ryzykiem. Innymi słowy, pracownik zdecydował się otrzymać mniej wartościowy pakiet odszkodowań, który logicznie powinien znaleźć odzwierciedlenie w kontach firmowych. Niektórzy zwolennicy wypłaty mogą twierdzić, że firmy powinny nadal dostosowywać wartość dotacji po jej przyznaniu, dopóki opcje nie zostaną utracone lub nie zostaną wykorzystane lub przestaną być niewykorzystane. Uważamy jednak, że rachunek zysków i strat przychodów spółki powinien przestać obowiązywać w momencie zaciągania uprawnień lub prawie natychmiast po tym. Jak wskazał nam nasz kolega Bob Merton, w momencie przyznania uprawnień, obowiązki pracowników dotyczące zarabiania opcji przestają obowiązywać, a on staje się tylko kolejnym właścicielem. Wszelkie dalsze transakcje dotyczące wykonywania lub przepadku powinny zatem prowadzić do korekt rachunków kapitałowych właścicieli i pozycji gotówkowej firmy, ale nie rachunku zysków i strat. Opisane podejście nie jest jedynym sposobem na wynegocjowanie wartości godziwej. Firmy mogą wybrać opcję dostosowania konta przedpłaty do wartości godziwej zamiast rachunku opcji opłaconego kapitału. W takim przypadku kwartalne lub roczne zmiany wartości opcji będą amortyzowane przez okres pozostały do końca opcji. Zmniejszyłoby to okresowe wahania kosztów opcji, ale obejmowało nieco bardziej skomplikowane zestawienie obliczeń. Innym wariantem dla pracowników zajmujących się pracami badawczymi i rozwojowymi oraz w firmach uruchamiających jest odroczenie rozpoczęcia amortyzacji, dopóki pracownicy nie będą produkować aktywów generujących dochód, takich jak nowy produkt lub program. Ogromną zaletą wyrównywania wartości godziwej jest to, że narysuje on główną charakterystykę opcji na akcje w sposób wyrównujący, że pracownicy otrzymują część rekompensaty w postaci warunkowego roszczenia dotyczącego wartości, którą pomagają. W ciągu lat, w których pracownice zarabiają na opłacenie okresu nabywania uprawnień, koszty firmy związane z ich odszkodowaniem odzwierciedlają wartość, którą tworzą. Gdy wysiłki pracowników w danym roku przynoszą znaczące rezultaty pod względem ceny akcji spółki, wzrost kosztów wynagrodzeń netto odzwierciedla wyższą wartość wynagrodzenia tych pracowników. Gdy wysiłki pracowników nie zapewniają wyższej ceny akcji, firma stoi wobec odpowiednio niższej kwoty odszkodowania. Praktyka Pozwala umieścić pewne liczby w naszej metody. Załóżmy, że firma Kalepu Incorporated, hipotetyczna firma w Cambridge w stanie Massachusetts, przyznaje jednemu z pracowników dziesięcioletnie opcje na akcje na 100 udziałów po obecnej cenie rynkowej 30, co daje cztery lata. Korzystając z szacunków z modelu wyceny opcji lub z bankowców inwestycyjnych, firma szacuje, że koszty tych opcji wynoszą 1 000 (10 na wariant). Ekspozycja wartości godziwej w wartości godziwej, scenariusz pierwszy pokazuje, w jaki sposób firma skorzystałaby z tych opcji, jeśli skończą się z pieniędzmi w dniu ich nabycia. W pierwszym roku cena opcji w naszym scenariuszu pozostaje niezmienna, więc tylko 250 amortyzacji przedpłaconej rekompensaty ujmuje się jako koszt. W drugim roku opcje szacowane według wartości godziwej spadają o 1 na opcję (100 dla pakietu). Wydatki na rekompensatę pozostają na poziomie 250, ale 100 na koncie kapitałowym w celu odzwierciedlenia spadku wartości opcji, a 100 w trakcie obliczania kosztów odszkodowania za dwa lata. W następnym roku opcja ta zostanie zwiększona o 4, przynosząc wartość dotacji do 1300. W trzecim roku całkowity koszt odszkodowania to 250 amortyzacji pierwotnej kwoty dofinansowania plus dodatkowy koszt opcji wynoszący 400 w związku z przeszacowaniem dotacji do znacznie wyższej wartości. Wydatki w wartości godziwej przechwytują główną charakterystykę wynagrodzenia opcji na akcje, które pracownicy otrzymują część wynagrodzenia w postaci warunkowego roszczenia o wartości, którą pomagają. Pod koniec czwartej czwartej ceny akcji Kalepus spadają, a wartość godziwa opcji wynosi odpowiednio od 1300 do zaledwie 100, co można dokładnie oszacować, ponieważ opcje można obecnie wycenić jako opcje tradycyjne. W ostatnich latach rachunkowość zgłosiła 250 kosztów odszkodowania wraz z korektą do kapitału wpłaconego w wysokości minus 1 200, tworząc w sumie zgłoszoną rekompensatę za ten rok minus 950. Z tymi liczbami całkowite zapłacone odszkodowanie za całość okres wynosi 100. Konto prepaid-kompensacyjne jest obecnie zamknięte, a na rachunkach kapitałowych pozostaje tylko 100 kapitału zapłaconego. To 100 oznacza koszt usług świadczonych na rzecz firmy przez pracowników na kwotę odpowiadającą środkom pieniężnym otrzymywanym przez spółkę, gdyby po prostu postanowiła zapisać opcje, trzymać je przez cztery lata, a następnie sprzedawać je na rynku. 100 wycena opcji odzwierciedla aktualną wartość godziwą opcji, które są obecnie nieograniczone. Jeśli rynek rzeczywiście dokonuje transakcji z dokładnie taką samą ceną wykonania i terminem zapadalności, jak wybrane opcje na akcje, Kalepu może użyć podanej ceny dla tych opcji zamiast modelu, na którym oparta byłaby cena. Co się dzieje, jeśli pracownik posiadający dotację zdecyduje się opuścić firmę przed jej nabyciem, co powoduje utratę opcji niezakwalifikowanych. W ramach naszego podejścia firma dostosowuje rachunek zysków i strat i bilans, aby zmniejszyć konto aktywów prepaid-odszkodowania i odpowiadający im kapitał zapłacony opcja opcji do zera. Pozwolę sobie na przykład na przykład, że pracownik odchodzi z końcem drugiego roku, kiedy wartość opcji jest pobierana w księgach na poziomie 900. W tym czasie firma zmniejsza liczbę pracowników opłaconych w opcjach kapitału do zera, pisze 500 pozostało na bilansie prepaid-kompensacji (po rocznej odliczeniu amortyzacji) i ujmuje zysk na rachunku zysków i strat w wysokości 400 w celu odwrócenia dwóch poprzednich lat kosztów odszkodowania. W ten sposób Kalepu wyrówna całkowity koszt odszkodowania opartego na kapitale własnym do zrealizowanej wartości zerowej. Jeśli cena opcji, zamiast spadać do 1 na koniec roku czwartego, pozostaje w tym roku na poziomie 13 w roku ubiegłym, czterokrotny koszt kompensacji dla firmy wynosi 250 amortyzacji, a całkowity koszt odszkodowania w ciągu czterech lat wynosi 1300, jest wyższy niż się spodziewano w momencie przyznania dotacji. Kiedy opcje uzależnione są od pieniędzy, niektórzy pracownicy mogą wybrać opcję wykonywania natychmiast, a nie zachować pełną wartość, czekając, aż ćwiczenia przestaną obowiązywać. W takim przypadku firma może wykorzystać cenę rynkową swoich akcji po upływie terminu ważności i realizacji, aby zamknąć raportowanie o dotację. Aby to zilustrować, załóżmy, że cena akcji spółki Kalepus wynosi 39 na koniec roku czwartego, gdy uprawnienia pracowników są naliczane. Pracownik decyduje się wtedy ćwiczyć, odkładając 4 korzyści na jedną opcję, a tym samym obniżyć koszt opcji dla firmy. Wczesne ćwiczenia prowadzą do korekty minus 400 lat cztery na opcjonalny rachunek opcji kapitału zapłaconego (jak pokazano na wystawie Wycena wartości godziwej, scenariusz drugi). Całkowity koszt odszkodowania w ciągu czterech lat wynosi 900 lat, co firma rzeczywiście zrezygnowała, przekazując 100 akcji zapasowych pracownikowi po cenie 30, gdy jej cena rynkowa wynosiła 39. Zgodnie z duchem Celem rachunkowości finansowej nie jest zmniejszenie błędu pomiaru do zera. Jeśli tak było, to sprawozdania finansowe spółki obejmowałyby jedynie jego bezpośrednie sprawozdanie z przepływów środków pieniężnych, rejestrowanie otrzymanych środków pieniężnych i wypłaconych środków pieniężnych w każdym okresie. Ale stwierdzenia przepływów pieniężnych nie rejestrują prawdziwych ekonomii firmy, dlatego mamy wyciągi z zysków, które próbują zmierzyć dochody ekonomiczne okresu, dopasowując przychody z wydatków poniesionych na utworzenie tych przychodów. Praktyki księgowe, takie jak amortyzacja, rozpoznawanie przychodu, kosztorys emerytalny oraz odpis z tytułu nieściągalnych należności i strat kredytowych pozwalają na lepsze, aczkolwiek mniej dokładne, dochody z działalności firmy w okresie niż podejście typu cash-in, cash out. W podobny sposób, gdyby Rada ds. Standardów Rachunkowości i Międzynarodowych Standardów Rachunkowości zaleciła wyrównywanie wartości godziwej dla opcji na akcje pracownicze, firmy mogłyby dokonać najlepszych szacunków dotyczących całkowitych kosztów rekompensaty w okresie nabywania uprawnień opcji, a następnie okresowych korekt, które przyniosłyby zgłosił koszt odszkodowania zbliżony do rzeczywistych kosztów ekonomicznych poniesionych przez firmę. Wersja tego artykułu pojawiła się w grudniowym wydaniu Harvard Business Review. Robert S. Kaplan jest starszym i Marvin Bower profesorem rozwoju przywódców, emerytowanym, w Harvard Business School. Jest współautorem, z Michaelem E. Porterem, z 8220How rozwiązaniem kryzysu kosztów w opiece zdrowotnej8221 (HBR, wrzesień 2017). Krishna G. Palepu (kpalepuhbs. edu) jest profesorem Rossem Grahamem Walkerem z Business Administration w Harvard Business School. Są współautorami trzech poprzednich artykułów HBR, w tym 8220 strategii, które pasują do rynków wschodzących8221 (czerwiec 2005 r.). Ten artykuł dotyczy ACCOUNTINGACCT313: Rozdział 16 MCQs Złożone struktury kapitałowe wymagają wszystkich następujących ujawnień, z wyjątkiem: efekt dający dywidendy w celu ustalenia dochodów dostępnych wspólnym akcjonariuszom. b. efekt konwersji przed końcem roku. do. opis istotnych praw różnych nieuregulowanych papierów wartościowych. re. uzgodnienie liczników i mnożników podstawowych i rozwodnionych obliczeń na akcje. b. efekt konwersji przed końcem roku. Jeśli akcje uprzywilejowane są kumulatywne, a dywidendy nie zostały zadeklarowane w ciągu ostatnich dwóch lat lub w bieżącym roku, jaka kwota powinna zostać potrącona z dochodu netto w kalkulacji EPS a. Jedynie dywidendy z dołu. b. Tylko bieżące dywidendy lat. do. Zarówno dywidenda z lat bieżących, jak i dywidendy z dołu. re. Nic nie powinno być potrącane, ponieważ nie zadeklarowano żadnych dywidend. b. Tylko bieżące dywidendy lat. Konwersja uprzywilejowanych akcji na wspólny zasób wymaga, aby nadwyżka wartości nominalnej akcji zwykłych wyemitowanych w wartości bilansowej preferowanego przeliczenia była równa a. traktowane jako bezpośrednie zmniejszenie niepodzielonych zysków. b. traktowane jako korekta okresu poprzedniego. do. obecnie odzwierciedlane w dochodach, ale nie jako element nadzwyczajny. re. obecnie odzwierciedlane w dochodach jako pozycja nadzwyczajna. za. traktowane jako bezpośrednie zmniejszenie niepodzielonych zysków.
No comments:
Post a Comment